Biele. Biele. Biele.
konie malowane, białe
i skrzydła, te
skrzydła zbrukane,
co razem idą
w kierunku nieba
co chwilę
szczęśliwe, że koniec
okaleczonej drogi
i że jest wiatr, co koi rany,
w drodze do jatki
w słonecznej Italii.
Hugon Lasecki , Wiersze dawne i nowe
Hugon
Lasecki należy do najciekawszych
polskich artystów-malarzy. Debiutował pod koniec lat pięćdziesiątych. Bardzo
wcześnie określił kierunek swoich malarskich poszukiwań. Jego wczesne prace
charakteryzowała nostalgiczna aura; przedstawiały one małe miasteczka i dzieci,
jakby pozujące artyście, całość zaś sprawiała wrażenie sceny przywołanej z
pamięci. Podstawowymi środkami wypowiedzi były w tych obrazach delikatny
rysunek wydobywający postacie z ciemnego tła i bogata kolorystyka. W
późniejszych dziełach rysunek nie bywał już tak jednoznaczny, a sceny czytelne.
Dynamiczna kreska, inspirowana niejako naskalnymi inskrypcjami, tworzyła
uogólniony, niejednoznaczny wizerunek sylwetek i przedmiotów.
Z gąszczu linii
wynurzają się rozpoznawalne kształty, rozpuszczone w konturach przedmioty,
zwierzęta i ludzie, wykręcone, poddane perwersyjnym torturom perspektywy.
Artysta buduje własny świat, dość wątły, by trwać, dość efektowny by istnieć
- napisał w albumie „Hugon Lasecki. Rysunek” dr Roman Nieszczyporowski.
…moim zdaniem siła oddziaływania tych rysunków polega na
wysiłku, aby choć mały fragment świata, choćby jedno doznanie uchwycić tak, by
nie zamarło, by pulsowała w nim gorąca krew. Stąd pełno w nich namiętności i
uczuć, czasami odnajdujemy smugę bólu, czy smutku, czasami widzimy zapatrzenie
w nieskończoność a czasami prostą rejestrację codzienności. Ale wszystkie naznaczone są radością
tworzenia. Jego kompozycje epatują ruchem, momentem estetycznej kontemplacji,
otwierają nam wrażliwość i pamięć kultury.
Niektóre z rysunków Hugona Laseckiego przywodzą na myśl
picassowską „Guerenicę”, inne prezentują formy znane z namalowanych w latach
czterdziestych obrazów Marka Rothko, a niekiedy mamy wrażenie, że są szybkim
zapisem teatralnego spektaklu. To wszystko może być odczuciem, ale zdecydowanie
trudno w jego przypadku mówić o jakichś wpływach, raczej szukać należy inspiracji
lub artystycznych powinowactw, dodaje dr Nieszczyporowski.
Hugon Lasecki urodził się w 1932 roku w Grudziądzu. Studia w
PWSSP w Gdańsku. Dyplom w pracowni prof. S. Borysowskiego. W gdańskiej PWSSP
pracował od 1962 roku, a od 1986 prowadził dyplomującą Pracownie Malarstwa.
Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1994 roku. Prezentował swoje prace na 49
wystawach indywidualnych : W Gdańsku, Warszawie, w Państwowej Galerii Sztuki w
Sopocie, w Olsztynie, Białymstoku, Reszlu, Pałacu Opatów w Oliwie, w Sofii, Kolonii, Albstadt, dwukrotnie w
Kanadzie, a także w 70 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą: Lubeka,
Kopenhaga, Reims, Paryż, Turku, Houston. Laureat wielu nagród i wyróżnień, w
tym kilkakrotnie na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. Trzykrotnie
otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia pedagogiczno -
artystyczne. Srebrny medal na III Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie. Order
Stańczyka - nagroda czasopisma "Litery". Nagroda na Ogólnopolskiej
Wystawie w Sopocie. Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Pięciokrotnie
Nagrody Rektorskie za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne. Dwukrotnie
Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska. Nagroda Wojewody Gdańskiego. Stypendium
miasta Bremy w 1981r. Dwukrotna nominacja do nagrody Gloria Artis. Otrzymał
stypendium twórcze Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.
Prace malarskie i rysunki Laseckiego znajdują się w zbiorach muzealnych w
Gdańsku, Muzeum Śląskim w Katowicach, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie a także w
licznych kolekcjach w kraju i za granicą: Australia, Austria, Finlandia,
Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Korea Płd., Kolumbia, Niemcy, RPA, Szwecja,
USA, Wielka Brytania.
Od sierpnia 2012 prace Hugona Laseckiego dostępne będą w Bottega Concept Store.
Zdjęcia zrobione zostały w trakcie trwania wystawy rysunków i poezji Hugona Laseckiego Przywołania, a także podczas finisażu tejże w Gdańskiej Galerii Guntera Grassa
(kwiecień 2012)
